 |
Legenda o Henryku Luszwickim |
|
|||
|
|
|||||
| Dawno, dawno temu na terenie dzisiejszych Luszowic rosły ogromne i gęste lasy. Wśród lasów tych mieszkał straszny smok, który zionął ogniem. Smok ten napadał na wioski, palił domy i pożerał zwierzęta a nawet ludzi. Ludność okolicznych wiosek zwróciła się o pomoc do władającego tymi terenami króla. Władca długo zastanawiał się czym zachęcić rycerzy, aby pokonali smoka. Ogłosił w końcu, że jeśli znajdzie się śmiałek, który zwycięży smoka dostanie lasy, w których mieszka smok na własność. Wielu rycerzy próbowało ale żadnemu się to nie udawało. Gdy wszyscy myśleli, że nikt im już nie pomoże, pojawił się w okolicy dzielny rycerz Henryk Luszwicki, który przysiągł, że nie spocznie póki nie pokona smoka. Wyruszył w ciemny las i nie było go wiele dni. Gdy wszyscy stracili już nadzieję i myśleli, że rycerz został pożarty przez smoka, rycerz powrócił z głową smoka w rękach. Król zgodnie ze swoją obietnicą podarował rycerzowi tereny, na których leżały łasy. Henryk Luszwicki wziął się do pracy i wybudował tu swój dom. Sława rycerza rozniosła się po całej okolicy i wielu młodych śmiałków przybywało tu, aby szkolić się u sławnego rycerza. Z biegiem czasu rycerze ci osiadali tu i budowali swoje domy. Tak powstała osada, którą nazwano na cześć rycerza Luszwicą. Z upływem czasu osada rozrosła się, aż powstała wieś, której nazwa z biegiem czasu zmieniała się i dzisiaj brzmi ona Luszowice. | |||||
|
Aleksander Szczepkowski |
|||||
 |
|||||
