Tydzień Literatury Francuskiej. FRANCUSCY NOBLIŚCI W DZIEDZINIE LITERATURY. Filia os. Młodości.

Tydzień Literatury Francuskiej. FRANCUSCY NOBLIŚCI W DZIEDZINIE LITERATURY. Filia os. Młodości.

W dniach 22 – 26 lutego zapraszamy wszystkich czytelników na Tydzień Literatury Francuskiej  online, gdzie każdy dzień  przebiegał będzie pod innym hasłem i z innym rodzajem literatury.

Dziś polecamy wystawkę – Francuscy nobliści w dziedzinie literatury. Publikacje niektórych pisarzy dostępne są w bibliotece na os. Południe, więc każdy będzie miał możliwość wypożyczenia czegoś z wielkiej literatury. Zapraszamy!

FRANCUSCY NOBLIŚCI W DZIEDZINIE LITERATURY
(źródło: https://pl.wikipedia.org)

1901 – poezja


Sully Prudhomme, właśc. René François Armand Prudhomme (1839-1907) – francuski poeta, twórca poematów filozoficznych, przedstawiciel parnasizmu, pierwszy w historii laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.

1904 – poezja, dramat


Joseph Étienne Frédéric Mistral (1830-1914)  – francuski poeta, filolog i leksykograf. Najwybitniejszy pisarz grupy felibrów, dążącej do odnowy kulturowego dziedzictwa Prowansji. Poemat epicki Mirejo uchodzi za jego najsłynniejsze dzieło.

1915 – proza

Romain Rolland (1866-1944) – francuski pisarz, ojciec powieści rzeki. Zaciekły działacz na rzecz pokoju, obrony godności ludzkiej oraz współpracy narodów. Uczestnik wszystkich ważniejszych wydarzeń społeczno-politycznych swojej epoki.
W latach 1904-1912 powstała jego dziesięciotomowa powieść rzeka Jan Krzysztof.

1921 – proza


Anatole France, właśc. Jacques Anatole Thibault  (1844-1924) – poeta, powieściopisarz i krytyk. Zapalony historyk i bibliofil,  przedstawiciel pariasizmu. Pierwszy sukces osiągnął powieścią Zbrodnia Sylwestra Bonnard  w 1881r.

1927 – proza

 

Henri Bergson (1859-1941) –  francuski filozof, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1927. Opublikował cztery główne dzieła: O bezpośrednich danych świadomości, Materia i pamięć, Ewolucja twórcza, Dwa źródła moralności i religii.  Uważany jest za głównego twórcę intuicjonizmu.

1937 – proza



Roger Martin du Gard (1881-1958) – pisarz francuski, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1937. Zasłynął głównie cyklem powieściowym Rodzina Thibault.

1947 – proza

 

André Paul Guillaume Gide (1969-1951) – francuski prozaik, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Napisał uznaną za bluźnierczą powieść Lochy Watykanu (1914). Inne znane jego powieści: Immoralista, Fałszerze, Dziennik.

 1952 – proza

 

François Mauriac (1885-1970) – francuski pisarz katolicki, laureat literackiej Nagrody Nobla. Debiutował w 1909 r. jako poeta, Les Mains jointes, przyciągając uwagę krytyki literackiej.  Napisał wiele zbiorów, szkiców i esejów.

1957 – proza, dramat

 

Albert Camus (1913-1960) – francuski pisarz, eseista i dramaturg oraz reżyser teatralny. Czołowy reprezentant egzystencjalizmu w literaturze, jeden z najwybitniejszych intelektualistów Europy w II połowie XX wieku. Słynne powieść: Obcy, Dżuma, Upadek, dramaty: Kanigula, Stan oblężenia.

1960 – poezja

 

 

Saint-John Perse, prawdziwe nazwisko Marie-René-Alexis Léger (1887-1975)  – francuski poeta, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1960. W 1909 roku, mając 22 lata, opublikował swój pierwszy poemat Obrazki Robinsona Kruzoe.

1964 – poezja, dramat

Jean-Paul Charles Aymard Sartre (1905-1980) – powieściopisarz, dramaturg, filozof i eseista francuski. Przedstawiciel  egzystencjalizmu. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1964. Słynne dzieła: Mdłości, Mur, Słowa.

 1985 – proza

 

 

Claude Simon (1913-2005) – francuski pisarz i eseista, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Dzieła: Zaproszenie, Akacja, Droga przez Flandrię.

Scroll to Top