Jean-Paul Sartre
Jean-Paul Sartre urodził się 21 czerwca 1905 roku w Paryżu – wybitny francuski filozof, pisarz, dramaturg, eseista.
Uznawany za jednego z czołowych przedstawicieli egzystencjalizmu oraz fenomenologii w XX wieku. Sartre wywarł ogromny wpływ również na literaturę, kulturę oraz myślenie polityczne.
Jean-Paul Sartre ukończył jedną z najbardziej prestiżowych uczelni we Francji – École Normale Supérieure na kierunku filozofii.
Tam poznał m.in. Raymonda Arona i Simone de Beauvior – swoją partnerkę życiową i intelektualną.
W czasie II wojny światowej Sartre został zmobilizowany jako meteorolog wojskowy i trafił do niemieckiej niewoli, której wypuszczono go po roku. Po powrocie do stolicy Francji aktywnie dział w ruchu oporu, a także publikował swoje najbardziej znane dzieła.
Jego najważniejszym tekstem filozoficznym jest „Byt i nicość” -monumentalna analiza ludzkiej kondycji, wolności
i świadomości. Twierdził, że człowiek nie ma z góry określonej istoty, a sens życia musi nadać sobie sam poprzez swoje wybory i działania. Z tego przekonania wypływa również słynna teza Sartre’a – „człowiek jest skazany na wolność”,
co oznacza, że nie może uciec od odpowiedzialności za własne życie.
Jean-Paul był również znakomitym pisarzem. W jego twórczości widać ścisłą więź pomiędzy literaturą a filozofią, w powieści „Mdłości” oraz zbiorze opowiadań „Mur” ukazuje się absurd istnienia i samotność jednostki, w dramacie „Brudne ręce” podejmuje problemy moralnego wyboru, winy i wolności.
W 1964 roku przyznano mu Literacką Nagrodę Nobla, którą odrzucił. Twierdził, że nie chce, aby jego niezależność intelektualna została zinstytucjonalizowana przez jakąkolwiek nagrodę.
Zmarł w 1980 roku w Paryżu.