45. rocznica śmierci Włodzimierza Wysockiego

Włodzimierz Wysocki – rosyjski poeta, pieśniarz oraz aktor teatralny i filmowy. Uznawany za jednego z najważniejszych twórców kultury radzieckiej. Urodził się 25 stycznia 1938 roku.

Choć oficjalnie nigdy nie został w pełni zaakceptowany przez radzieckie władze i nie należał do głównego nurtu artystycznego, jego twórczość zyskała ogromną popularność i status kultowy zarówno w ZSRR, jak i poza jego granicami.

Wysocki stworzył ponad 600 pieśni i wierszy, a także wystąpił w wielu filmach i spektaklach teatralnych. Jego utwory, śpiewane przy akompaniamencie gitary, łączyły głęboką lirykę, ironię, ostre komentarze społeczne, a także tragizm ludzkiego losu.

Związany był z legendarnym moskiewskim Teatrem na Tagance, gdzie grał m.in. Hamleta w inscenizacji Jurija Lubimowa – roli, która stała się jednym z symboli teatru opozycyjnego wobec oficjalnej ideologii.
Jego niepowtarzalny głos, chropowaty i pełen emocji, a także umiejętność trafiania w sedno problemów zwykłych ludzi, przyniosły mu ogromne uznane wśród szerokiej publiczności, mimo że jego piosenki często funkcjonowały w obiegu nieoficjalnym (na zasadzie tzw. „samizdatu” – prywatnych nagrań kopiowanych na taśmach magnetofonowych).

Jego życie osobiste również przyciągało uwagę – przez lata związany był z francuską aktorką Mariną Vlady, z którą łączył go burzliwy, ale głęboki związek.
Pomimo sukcesów artystycznych, zmagał się z uzależnieniem od alkoholu i licznymi problemami zdrowotnymi, które doprowadziły do jego przedwczesnej śmierci w wieku 42 lat.

Zmarł 25 lipca 1980 roku.
Po śmierci stał się symbolem wolności słowa i artysty niezależnego. Dopiero po jego odejściu władze radzieckie zaczęły stopniowo uznawać jego dorobek.
Dziś jego piosenki są nie tylko częścią rosyjskiej klasyki, ale również świadectwem epoki – jej dramatów, absurdów, ale przede wszystkim ludzkich dramatów.