Czytamy i dyskutujemy...
Podczas październikowego spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki rozmawialiśmy o powieści Doroty Kotas „Cukry” – książce niezwykle osobistej, poruszającej temat dorastania, samotności i poszukiwania własnego miejsca w świecie.
Dyskutowaliśmy o stylu Kotas – minimalistycznym, a jednocześnie pełnym trafnych obserwacji i delikatnego humoru.
Wielu uczestników zwróciło uwagę, że „Cukry” to nie tylko zapis osobistych przeżyć, ale też rodzaj manifestu o prawie do bycia sobą, do życia w zgodzie z własnym rytmem i potrzebami.
Nie zabrakło również rozmów o języku – prostym, ale niezwykle sugestywnym, oraz o strukturze książki, przypominającej raczej luźny zbiór refleksji niż klasyczną powieść. Część klubowiczów przyznała, że taka forma początkowo była dla nich wyzwaniem, jednak szybko okazała się idealnie dopasowana do tonu i tematu opowieści.
Spotkanie zakończyliśmy w refleksyjnej atmosferze, z poczuciem, że „Cukry” to książka, która zostaje w czytelniku na długo – zachęcając do większej uważności, empatii i akceptacji różnorodności.
