Z humorem przez życie, mów do mnie żartem
Z radością informujemy o wydaniu pośmiertnym tomiku fraszek Zbigniewa Tomskiego pt. „Z humorem przez życie, czyli mów do mnie żartem”.
To wyjątkowa publikacja, która w lekki i dowcipny sposób ukazuje błyskotliwość, inteligencję oraz pogodę ducha autora – cechy, które towarzyszyły mu przez całe życie.
Zbigniew Tomski znany był z niezwykłego poczucia humoru i umiejętności dostrzegania zabawnych stron codzienności.
Jego fraszki bawią, ale też skłaniają do refleksji nad światem, ludźmi i samym sobą. Tomik stanowi piękne podsumowanie jego twórczej drogi i hołd dla człowieka, który potrafił śmiać się z życia.
Tomik fraszek dostępny jest do zakupu w Dziale Informacji i Multimediów.
Urodził się 26.06.1938 r. w Chrzanowie – Kościelcu. W rodzinnym mieście ukończył Szkołę Podstawową, a następnie Technikum Mechaniczno-Elektryczne, specjalność – budowa parowozów. Zawodowo związał się z Wydziałem Montażu Chrzanowskiej Fabryki Lokomotyw. Powołanie do wojska przerwało Jego pracę zawodową. Po zakończeniu służby wojskowej powrócił na Ziemię Chrzanowską
i podjął pracę w Kopalni „Matylda”, podległej Kopalni Rud Ołowiowo-Cynkowych „Trzebionka”. Ostatnie lata przed emeryturą pracował jako sztygar zmianowy w Kopalni „Trzebionka”. W 1988 r. przeszedł na emeryturę i wtedy rozpoczął nowy rozdział swojego życia, pełny pasji w zakresie metaloplastyki, kopiowania broni białej i literatury, które od zawsze były mu bardzo bliskie… W szkole podstawowej pisał okolicznościowe wiersze na uroczystości związane z życiem szkoły, w wojsku pomagał pisać listy do dziewczyn dla swoich kolegów. Przez lata związany był z artystycznym środowiskiem powiatu chrzanowskiego i licznymi grupami literackimi: Akademią Słowa chrzanowskiej biblioteki, Grupą Twórczą Cumulus działającą przy MOKSiR (obecnie MCKiS) w Chrzanowie czy Artystyczną Grupą Twórczą „Źródłosłów” z obecną siedzibą w Libiążu. Zbigniew Tomski specjalizował się w wierszach rymowanych, białych, satyrycznych, fraszkach, opowiadaniach i wierszach dla dzieci. Niektóre teksty były nagradzane w lokalnych i ponadlokalnych konkursach literackich, inne znalazły swoje miejsce w almanachach i antologiach. Przez ponad 61 lat wspólnie z żoną Jadzią tworzyli nierozłączną parę małżeńską, realizując swoje zamiłowania do sztuki, wspierając swoich przyjaciół – literatów i artystów. Literacko zadebiutował w 2011r. tomikiem satyrycznym „Śmiechoterapia”.
Zmarł 14.10.2024 w Chrzanowie, pozostawiając w szufladzie plik satyrycznych tekstów, które zebrane zostały w tomiku „Z humorem przez życie, czyli mów do mnie żartem” i wydane publikacją w 2025r. przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Chrzanowie, przy udziale Libiąskiego Centrum Kultury w Libiążu, gdzie rokrocznie realizowany jest Ogólnopolski Konkurs Literacki „Satyra Urobkowa” im. Zbigniewa Tomskiego (2025 – edycja VII).
Zbyszek Tomski? – oddany i szczery Przyjaciel…przez wiele lat bibliotecznej i nie tylko znajomości.
Dzisiaj – ogromny smutek i żal, że nie ma Go już z nami.
WSPOMNIENIE…
2006 – Czytelnik – nasze pierwsze spotkanie w Klubie Literackim, 2007 – Pasjonat i Hobbysta – pierwsza Jego wystawa przepięknej artystycznie broni białej i Złota Rączka 1 – „wyczarował” bowiem cudne berło i koronę dla chrzanowskiego króla trębaczy Zdzisia Muchy na Jego benefisie, 2008 – Złota Rączka 2 – gdy wystrugał oryginalne drogowskazy dla chrzanowskiej podróżniczki Ali Woźniak, naszej kolejnej benefisantki, 2009 – Konkursowicz – zaczął pisać formy prozatorskie w literackich konkursach regionalnych – zawsze wśród laureatów, 2011 – Śmiechoterapeuta – wydał autorski tomik fraszek „Śmiechoterapia”, od 2014 – Uczestnik Narodowego Czytania, a od 2015- Regionalista – na stałe współpracował z biblioteką na rzecz naszej „Małej Ojczyzny”, 2016 – Autor humorystycznego tekstu jubileuszowego z okazji 70. urodzin chrzanowskiej książnicy, Wydawca fraszek „W krzywym zwierciadle” i Wystawca – kolejna ekspozycja – tym razem wspólna z żoną Jadzią – Jego drugą absolutną połówką (jak mawiał), 2017 – Bajkopisarz – autor wierszy dla dzieci i Maratończyk – w Maratonie Czytania Dzieciom, 2018 – Benefisant – dzielący się swoim dorobkiem pisarskim i pozytywnym nastawieniem do świata
i ludzi, 2019 – Aktor – w widowisku literackim – wcielający się w postać Tercjana z chrzanowskiego liceum podczas Narodowego Czytania, 2020 – Poeta – wydał swój tomik poezji „Ścieżki czasu” oraz Prozaik– sięgający po nowe formy
w zbiorze nowelek „Opowieści różnej treści”, 2021 – literacki Podróżnik – cd. poetyckiej przygody w Akademii Słowa i Grupie Źródłosłów, 2022 – Literat – wydał ważne dla Niego opowiadanie „Wygrzebane z pamięci”. Od 2023 wspólnie z biblioteką planował wydać kolejny zbiór fraszek… który teraz oddajemy w ręce czytelników… czytane będą już niestety bez Niego…
a czego Zbyszek by sobie życzył… z uśmiechem na twarzy. Tak w skrócie przebiegała nasza biblioteczna przyjaźń…
Pamiętał zawsze o imieninach, Dniu Kobiet i Dniu Bibliotekarza… Dzwonił… czasami tak po prostu…pocieszał i rozśmieszał… PRZYTULAŁ SŁOWEM…
Ta publikacja jest wielobarwna – jak jej autor…
Wstęp: Olga Nowicka
Zbigniew Tomski wraz z żoną Jadwigą zaproszony został do Grupy Twórczej „Cumulus” przez Ernestynę Lewandowską – przedstawiając Państwa Tomskich mówiła: „Słoneczni Ludzie z ulicy Słonecznej w Chrzanowie”. To określenie przylgnęło i często pojawiało się przy prezentacji Zbyszka przed spotkaniami poetyckimi. Zbysiu bardzo szybko wpisał się w klimat naszej Grupy, Jego twórczość literacka: wiersze liryczne, satyryczne, fraszki, opowiadania oraz wiersze dla dzieci znalazły się we wszystkich wydawanych przez ówczesny MOKSiR antologiach i zbiorach poetyckich. Bardzo chętnie uczestniczył w spotkaniach i porankach poetyckich, prezentując swoją twórczość dla dzieci, młodzieży czy dorosłych. Podczas wieczorów poezji pełnił rolę „terapeuty” – dawał prosty przekaz, jak odnaleźć się w świecie trosk i problemów. Zbigniew był bystrym obserwatorem rzeczywistości, z dużym poczuciem humoru i dystansem do życia oraz przemijającego czasu.
„Czasem uda się kogoś dogonić
Ale nigdy nie dogoni się uciekającego czasu”.
Osobiście bardzo brakuje mi Zbyszka, który miał dobre słowo dla każdego. Rozmowy telefoniczne
i piękne życzenia, które składał w odpowiednim czasie – były niespodzianką i wielką przyjemnością. Lubiłam czasami w ciszy i otoczeniu zieleni posiedzieć na Słonecznej, zobaczyć co nowego w pracowni tworzy Zbysiu, czy na ścianie w pokoju przybyły nowe, artystycznie zdobione szable i miecze.
Jolanta Kupiec, Prezes Grupy Twórczej „Cumulus”
Zbyszek był urodzonym satyrykiem. Rzadko opuszczał warsztaty i tematy, z którymi trzeba się było zmierzyć. Był od początku mojej drogi twórczej. Jego za duże okulary, o których zapominał, spadały przy czytaniu…ciągle mam je przed oczami. Takich ludzi rzadko spotyka się na swojej drodze.
Bogusława Chwierut
Marzenko przyjedź to pośpiewamy przy gitarze” – tak zawsze mówił Zbigniew Tomski – po prostu Zbysiu, kiedy dzwonił i składał życzenia na Dzień Kobiet czy imieniny. Zawsze pamiętał. Serdeczny, z humorem żartował, że jego serce choruje z miłości do Jego Jadzi. Pamiętam pierwsze spotkanie w ich domu wiele lat temu. Przywitali mnie niezwykle uroczy ludzie. Jadzia, która pachniała właśnie upieczonym ciastem na powitanie i Zbysiu sypiący żartami i komplementami. Oczarowali mnie oboje. Byli jak dwie połówki jabłka, które pasują do siebie jak ulał i pięknie się uzupełniają. Oglądaliśmy kolekcję replik jego białej broni, ale
i innych przedmiotów z metalu. Mnie oczarował dziecięcy bucik z rozwiązaną sznurówką, taki realny i piękny.
Potem było czytanie jego fraszek i obowiązkowo śpiewanie szlagierów z dawnych lat przy gitarze. Wielkim zaszczytem było dla mnie, gdy zaproponował mi okraszenie muzyką wieczorów poetyckich, promujących Jego tomiki. Stres był ogromny, ale ciepło i uśmiech, którym mnie przyjęli wszyscy zapamiętam na zawsze. Smutno będzie bez Jego życzeń telefonicznych, żartów i tej niezwykłej aury, która mu towarzyszyła. W sercu zostaną na zawsze te niezwykłe wspólnie spędzone chwile i fraszki niebanalne, zawsze z przesłaniem choć żartobliwe, jak ta: „Jeżeli już nie masz z czego, śmiej się z siebie samego” – „Śmiechoterapia”- Zbigniew Tomski . Taki właśnie był Zbysiu.
Marzena Kubin
Dyrektor Przedszkola Samorządowego w Tenczynku
Muzyczna przyjaciółka.
