75. rocznica śmierci George’a Bernarda Shawa

George Bernard Shaw urodził się 26 lipca 1856 roku w Dublinie. Irlandzki dramaturg, eseista, krytyk literacki i muzyczny, jeden z najwybitniejszych twórców literatury anglojęzycznej XX wieku.

W młodości przeniósł się z Dublina do Londynu, gdzie rozpoczął działalność pisarską i publicystyczną. Pracował jako krytyk muzyczny i teatralny,  a także jako publicysta społeczny. Był współzałożycielem Fabian Society – organizacji promującej reformy społeczne i pokojowe wprowadzanie idei socjalizmu.
Jako myśliciel i działacz społeczny Shaw przez całe życie angażował się w dyskusje o moralności, polityce, religii i równości społecznej, łącząc pasję reformatorską z ostrym intelektem oraz poczuciem humoru.

Jego dramatyczna twórczość stanowiła przełom w dziejach teatru angielskiego. Shaw odrzucał konwencje melodramatu i komedii romantycznej, tworząc „komedie idei” – sztuki, w których pod powierzchnią zabawnych dialogów kryła się głęboka refleksja nad społeczeństwem i ludzką naturą.
Był mistrzem błyskotliwego dialogu, ironii i paradoksu, które wykorzystywał,, by prowokować widza do myślenia.

Wśród jego najważniejszych utworów znajdują się m.in. „Człowiek i nadczłowiek”, „Major Barbara”, „Androkles i lew”, „Pigmalion”.
Shaw był również autorem licznych esejów i przedmiotów, w których komentował współczesne mu zjawiska społeczne, polityczne i artystyczne.

W 1925 roku uhonorowano go Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury. Przyznano mu ją za „twórczość nacechowaną idealizmem i humanizmem, połączoną z satyrycznym pięknem”. Nagrodę przyjął, lecz odmówił przyjęcia gratyfikacji pieniężnej, argumentując, że „Nobel to szlif dla literatury, nie dla autora”.

Był człowiekiem pełnym sprzeczności: moralista i sceptyk, wizjoner o ironista. Fascynował i drażnił współczesnych – swoją błyskotliwością, niezależnością myśli, a niekiedy również kontrowersyjnymi poglądami.

Jego pisarstwo, choć głęboko zakorzenione w realiach pierwszej połowy XX wieku, pozostaje wciąż aktualne – jego krytyka społecznej hipokryzji, kapitalizmu, wojny i uprzedzeń brzmi dziś równie mocno co przed stuleciem.

Shaw zmarł 2 listopada 1950 roku w wieku 94 lat w swoim domu w Ayot St Lawrence w Anglii. Pozostawił po sobie bogaty dorobek literacki i filozoficzny, który nadal inspiruje pisarzy, widzów na całym świecie.
Jego dramaty niezmiennie goszczą na scenach teatrów, a myśli Shawa wciąż pobudza do refleksji nad kondycją człowieka i społeczeństwa.